چرا Bill Hader در SNL مکررا و عمدا کمی اجرای خود را خراب می کرد
او اشتباهاتی را در مسیر پیش روی خود انجام داد و توانست بر اضطراب خود غلبه کند.
من می دانم که احتمالا شما در مورد مطلبی که باید هفته آینده در مقابل کمیته خرید مشتریان ارائه دهید نگران هستید. شاید هم یک قرار کاری مهم را در راه داشته باشید. یا در حال آماده کردن یک سخنرانی برای یک گروه تجاری باشید. دست بردارید، حداقل شما قرار نیست برای مخاطبین 7 تا 9 میلیونی اجرای زنده داشته باشید و هر شنبه شب آن ها را بخندانید.
این همان کاری است که Bill Hader مجبور به انجامش بود. کمدین 40 ساله و ستاره کنونی HBO great show Barry به عنوان یکی از بازیگران برنامه زنده شنبه شب، نقش شخصیت های اسطوره ای مانند Stefon خبرنگار مشهور نیویورک، گزارشگر با سابقه Herb Welch، کهنه سرباز جنگ ویتنام Anthony Peter Coleman و سگ او Tony را بازی می کرد.
ممکن است تصور کنید که چنین فردی یک کمدین و بازیگر حرفه ای است که هیچ مشکلی با اجرای زنده در مقابل جمعیت ندارد. اما حقیقت کاملا متفاوت است.
او نوامبر گذاشته در پادکست خود به Anna Faris گفت: من وحشت زده بودم. اضطراب واقعا بدی پیش از ورود به صحنه مرا در بر می گرفت به گونه ای که نمی توانستم نفس بکشم. احساس می کردم کسی روی سینه من نشسته است و من می لرزیدم.
Hader در روزهای منتهی به اجرا بی خواب و حواس پرت می شد، سپس حمله های میگرن را گاهی وقت ها درست در طول اجرا تجربه می کرد.
Hader از همان ترس هایی رنج می برد که اغلب ما به هنگام اجرای کارهای استرس آور، به ویژه صحبت کردن در جمع و یا هدایت جلسات دشوار تجربه می کنیم. اما او توانست از طریق این ترس به مرحله ای بسیار بالاتر ارتقا پیدا کند. او یاد گرفت تا با این ترس و چالش های آن مبارزه کرده و بر اضطراب خود غلبه کند. اما چگونه؟
با خراب کردن هدف
Hader باید بر روی استیج در مقابل جمعیت عظیم بالا می رفت و مطالبی را از حفظ و طبق متن اصلی بیان می کرد. او می گوید: من تصمیم گرفتم که اگر در بخش اول قرار بود به عنوان میزبان بازی تلویزیونی با این کلمات شروع کنم: خانم ها و آقایان امشب قرار است این کارها را بکنیم، احتمالا اینگونه بیان می کردم: خب، خب، خب، سلام، سلام، سلام، امشب قرار است این کارها را بکنیم، یا چیزی که بر روی متن اصلی برایم نوشته نشده بود.
چرا او عمدا کمی از متن اصلی فاصله می گرفت؟ چون او را قدری از فشار خلاص می کرد. Hader می گوید: خراب کردن متن این پیام را به ذهن من می فرستد: خب تو جمله ای را جا انداختی و الان هم خوب هستی. همچنان اینجا هستی. هنوز هم نفس می کشی. هیچ چیز بدی اتفاق نیفتاده است.
با خراب کردن او توانست آرامش خود را بدست آورد. او اشتباهی را مرتکب می شد که تمام هفته از امکان وقوع آن نگران بود، اما می دانید حقیقت چیست؟ جهان با وجود آن اشتباه، هنوز هم به حیات خود ادامه می داد.
در مورد دفعه دیگری که قرار است کار استرس آوری را انجام دهید فکر کنید. از خود بپرسید من از چه چیزی می ترسم؟ از خود بپرسید که اگر خراب کنم بدترین چیزی که اتفاق خواهد افتاد چه می باشد. و سپس مانند Hader به پیش بروید و کمی خراب کنید. کمی از مسیر تعیین شده فاصله بگیرید. شما همچنان آنجا خواهید بود. در این صورت می توانید آرامش داشته و سپاسگذار باشید که حداقل مجبور نبودید این کار را در مقابل 9 میلیون انسان انجام دهید.
ممکن است از این مطالب خوشتان بیاید